Doen – Freubelen schmeubelen

Creatiehief!

Hmm, ik zie net dat iemand op deze site terecht is gekomen door roze staafmixer te googlen.
Naar mijn weten heb ik daar nooit over geschreven, misschien is het een stille hint?

Maar goed, daar wilde ik het helemaal niet over hebben, ik kom net terug van hiphop, wat weer echt zo leuk was. Man wat krijg ik daar een energie van. Ik wil het liefst dan dat mijn hele dagen kunnen bestaan uit dansen. En ook slapen en eten. En schrijven, maar bijvoorbeeld niet werken, alleen dansen. Elke dans.
Alleen gaat dat natuurlijk niet gebeuren!

Nee, ik wilde het even vluchtig hebben over DIY’s. Do It Yourselfs voor de evt n00bs onder ons, allerlei filmpjes met allerlei zaken die je zelf kunt maken varierend van gebreide waterkokerwarmhouders, tot eigen kussenslopen en stickers voor op je muur, een optische illusie wenteltrap voor in je huis, hoe je spiegel te decoreren en wat nog meer.

Nu vind ik over het algemeen dat soort dingen heel leuk om te zien. Het begin dan vooral, en het eind, want ik weet dat die ik die dingen toch nooit zelf ga maken, dus dan heeft het midden niet altijd zin. Ik blijf wel kijken als ik het een leuke en symphatieke knutselaar vind, of echt heel erg benieuwd ben naar hoe en wat er gaat komen, maar goed dat gebeurt niet vaak.
Het is niet dat ik niet wil DIY’en, soms zitten er echt leuke dingen bij, maar er zijn gewoon bepaalde obstakels.
Zoals: Ik heb echt geen knutselspullen. Ja plakband en een schaar, maar daar kom je niet heel ver mee.
Ik heb geen lijm, en geen tangetjes en geen draad, en geen verf, stiften en als we dan toch bezig zijn, geen naaimachine.
Maar jongens en meisjes, ik heb goed nieuws wat betreft dat laatste, mijn oma belde vanmiddag dat ze haar naaimachine wil wegdoen en of ik misschien interesse heb.
Dat heb ik zeker, al kan ik er niets mee, ik wil het gewoon eens proberen, want het lijkt me namelijk superleuk om rokjes te maken, en als we dan toch bezig zijn kussenslopen (Ja, ik ben me er van bewust dat dat de makkelijkste dingen zijn, maar je begrijpt het niet als ik zeg dat ik echt nog nooit achter zo’n ding heb gezeten, dus ik moet mijn lat heel laag leggen.)

Hopelijk is hij niet zo antiek...

Maar sowieso, ik wil van 2012 een jaar maken waarin wat meer DIY’s ga uitproberen, gewoon om te kijken of dat leuk vind, dat knutselen.
Ik hou jullie op de hoogte en als jullie nog beginners tips hebben of een uitgesproken mening over DIY laat ze achter bij de comments!

Liefs!

Zien – What’s your favorite scary movie?

Lieve lezers, het is tijd dat ik jullie vertel over mijn liefde voor horrorfilms.
Schrik niet, ik ben nog steeds hetzelfde meisje als eerst, het meisje dat van roze houdt en ook van mooie liedjes en lieve plaatjes en eenhoorns en kopjes thee, en filmpjes van schattige katten, maar dus ook van enge, bloederige, hartaanvalveroorzakende horrorfilms.

Die liefde is niet altijd een liefde geweest, vroeger was ik namelijk echt een kleine angsthaas, ik was namelijk (ontzettend) bang voor de films: E.T., the Gremlins en Hook.

so scary!

Echt, ik kon er niets aan doen, ik keek deze films met mijn beste vriendje van vroeger, en altijd als het spannend werd ging ik zogenaamd naar de w.c. en daar bleef ik dan lang genoeg zodat de enge stukjes voorbij waren. Mijn beste vriendje riep dan altijd of hij de film op pauze moest zetten, maar dat hoefde natuurlijk niet voor mij.
De moeder heeft me altijd doorgehad denk ik, ze probeerde dan altijd tegen haar zoon te zeggen of er iets anders op kon, maar ik liet me natuurlijk niet kennen en zei pffff, nee man, niet nodig. (Al zullen dan niet mijn exacte woorden zijn geweest denk ik)

Enfin, later, in groep 8 gingen we tijdens een kinderfeestje Children of the Corn deel (insert willekeurig nummer) kijken. Veel weet ik er niet van, behalve dat er een scene was waar alle kinderen meer dan 40 of 50 graden koorts kregen, en in baden vol ijs gelegd moesten worden om ze af te koelen. Doodeng.
Die film is dus ook dankzij mij (ahum) stopgezet, wat een luid boegeroep opriep van de andere kinderen, die niet zo bang waren.
Dan is er ook nog het zondagmiddag incident, en dat ging als volgt. Het was zondagmiddag en de tv stond aan, ik meen rtl4 en waren twee jongetjes die zich ergens voor aan het verstoppen waren, en een jongetje kneep zo hard zijn handen tot vuisten dat er bloed uit sijpelde. Nu vraag ik je?! Wat is dat voor een engheid, en dat op de zondagmiddag? Dat laatste deed me geloven dat het nooit een echt enge film had kunnen zijn, want die worden nooit op zondagmiddag uitgezonden…

Voor onbekende redenen was deze film ook veel te eng voor mij. Vroeger. Terwijl, hallo, comedy!

Waarom het nu precies omgeslagen is weet ik niet, ik weet alleen dat ik vanaf de brugklas (ja sorry jongens van het feestje een jaar daarvoor, ik wist niet dat ik zo snel zou omslaan) helemaal fan ben geworden van enge films. Uiteraard begonnen met Scream en I know what you did last summer en all die jaren ’90 fantastische meuk, maar toen natuurlijk ook de classics, als the Exorcist, It, the Shining, Silence of the lambs.. Toen de hele Saw toestand (Nou ja, daar heb ik het na de 3e geloof ik opgegeven) en Paranormal Activity en alles daartussen in.

Ik heb een paar vriendinnen die net zo van enge films houden als ik, en als we dan ook samen zijn dan staat er bijna altijd wel een op het lijstje.
Nu zijn er ook een heleboel films die ik nog niet gezien heb, en er zijn ook genoeg films die ik niet wil zien, omdat ze teveel gore bevatten en dat is niet helemaal mijn ding.
De laatste film die ik echt uit heb gezet omdat ik het niet aankon was Ichi the Killer, maar die film was echt te ziek en smerig met mensen vermoorden enzo, dus ik dacht neen, dit is too much.

Het liefst kijk ik ze in de bioscoop, omdat je dan nergens heen kunt en met het harde geluid en de schrikmomenten is het super intens. Ik zit dan altijd half hyperventilerend van anticipatie in mijn stoel.
Waarom ik mezelf dat aandoe? Ja dat weet ik niet, misschien dezelfde reden waarom mensen gaan bungeejumpen of met haaien zwemmen… Voor de kick?

Zijn er hier mensen die ook van enge films houden? En die misschien nog wel een goeie tip hebben?
Ik ga binnenkort weer een van mijn vriendinnen bezoeken die ook van de horror houdt, dus we moeten weer wat kunnen bezichtigen!

Liefs!

Leven – Monday blues

En toen was het weer maandag en ook nog eens de tweede week van januari. Het jaar gaat nu al zo snel vind ik! Do you agree?
De maandag is voor vele mensen een vreselijke dag, het weekend is voorbij, de wekker gaat vroeg, en alles begint weer van voren af aan.

Hier wat tips om de maandag wellicht wat draaglijker te maken:

* Zorg dat je muziek om je heen hebt waar je blij van wordt. Draai die op kantoor (als het kan en mag natuurlijk), of luister op je iPod, of in de auto of waar je dan ook werkt.
* Ga tijdens je pauze naar buiten. Dit raad ik eigenlijk aan voor elke werkdag, maar zeker op maandag, dan heb je nog een klein idee van vrijheid, kun je je benen strekken, frisse neus halen (en neem dan gelijk je iPod mee met je leuke en fijne liedjes).
* Ga vanavond iets lekkers eten, iets waar jij blij van wordt en zin in hebt. Als je nog thuis woont moet je dat aan je ouders vragen, of je stelt voor je moeder te helpen met koken als ze maar wilt maken waar jij zin in hebt. Begin nu al met plannen, zodat je iets hebt om naar uit te kijken voor vanavond.
* Maandag is ook een uitstekende blog bij-lees dag, in het weekend zit je misschien minder achter de computer, en heb je nu alle tijd om te lezen wat je hebt gemist.
* Ga vanavond een goede/leuke/luchtige film kijken, of begin aan een nieuwe serie (Daarover binnenkort meer).
* Stuur je vriendinnen een smsje met een raadsel er in, of een ander leuk grapje. Zo maak je haar maandag beter, maar is het voor jou ook leuk om te zien hoe ze reageert als ze het antwoord probeert te bedenken.
* Zie in dat iedereen baalt dat het maandag is, dus geniet van het onuitgesproken saamhorigheidsgevoel met collega’s of andere mensen waar je vandaag mee te maken krijgt.
* Als het lukt qua tijd, probeer te sporten, daar krijg je energie van, en je voelt je je gegarandeerd beter dat je iets nuttigs hebt gedaan.
* En als laatste, de maandag is ook maar een dag, hij gaat voorbij, en dan is het morgen alweer dinsdag, en dan zit je eigenlijk al weer zo goed als op de helft en kun je uitkijken naar het weekend.

Benader de maandag eens zo!

Alvast een mooi liedje!
(Dit nummer leent zich trouwens echt uitstekend als soundtrack voor een filmpje met mooie beelden. Ik zie opties in de toekomst…)

Happy monday,

Liefs!

Luisteren – Walk off the earth

Vandaag zag ik op facebook bij maar liefst twee verschillende mensen onderstaande cover van Gotye voorbij komen, van de band Walk off the earth en toen ging ik een beetje googlen en toen kwam ik er achter dat deze mensen best wel awesome zijn.
Ik heb wat filmpjes gekeken en hier een paar neer gezet die ik echt te gek vind.

Geniet van deze mooie zonnige zaterdag, ik ga werken!

Liefs!

Doen – Nothing much really… :)

Vandaag had ik (redelijk) vroeg mijn wekker gezet om een lesje Essentrics te volgen. Maar, vannacht heb ik had enige tijd wakker geleden door de storm die mij had gewekt en ik dacht, fuck dit en ik draaide me nog een keer om en bedacht dat ik het lesje daarna, Zumba, wel zou gaan volgen.
Ook iets later dacht ik nah, vandaag even niet en vanaf dat moment wist ik, vandaag wordt het niets meer.

Ik had genoeg dingen te doen, de uitnodiging maken voor mijn verjaardag bijvoorbeeld en schrijven. Opruimen en wassen stonden ook nog op de lijst en natuurlijk een nieuwe blog, maar in plaats daarvan heb ik een begin gemaakt van de uitnodiging en heb ik de film Pineapple Express gekeken, een film die nog op mijn to watch list stond en die erg grappig was, en toen kreeg ik zin om Forgetting Sarah Marschall nog eens te zien (ook een topper) en die heb ik voor de helft gekeken en toen moest ik weg omdat ik ging eten bij vriendinnetjes.
Daar ben ik ook nu net gearriveerd en ik heb even gevraagd om de laptop te lenen, want ik wilde jullie vandaag niet zonder blogje achterlaten… :)

Hoop dat iedereen een fijne vrijdagavond heeft, en sowieso een superleuk weekend!
Rust uit, ga los, doe je ding.

Een lekker liedje om het weekend te beginnen voor jullie:

Liefs!

Leven – Go shorty, it’s your birthday (nog niet hoor!)

Ik ben dus bijna jarig. En met bijna jarig bedoel ik over 22 dagen.
Dan word ik 27 jaar op 27 januari, en ik vind dat dat wel een keer groots en leuks gevierd mag worden.
Dat bedacht ik me gisteren tijdens werk, en dan moet het ook allemaal gelijk geregeld worden, wat natuurlijk niet gaat, want ik ben aan het werk.
Maar ik heb al een lijstje gemaakt met genodigden, en een thema bedacht, en met het menu ben ik nog niet zo ver, ik heb namelijk twee dingen en dat is nog niet genoeg (suggesties voor kleine leuke snacks/hapjes etc. zijn echt meer dan welkom, laat een comment achter!)

En ik moet nog een uitnodiging hebben, heb al wel een idee hoe en wat.
Plus activiteiten zoals koekhappen enzo. Nee, dat laatste is een grapje, maar heb wel nog een heel leuk idee wat ik wil doen.
En ik moet een playlist, met leuke liedjes, jazzy voor in de middag, hitjes voor in de avond.

Kortom, verjaardag plannen, erg leuk, maar vooral erg stressvol, en dat je dan denkt, waarom doe ik dit eigenlijk?

Maar ja, ik word maar een keer 27 op 27 januari. Daarom denk ik.

(Maar zonder grappen, alle tips regarding verjaardag/thema’s/eten/muziek/familieruzies/etc. tell me!)

Liefs!

Doen – Tiny dancer

Een hele tijd geleden had ik geschreven over mijn haat voor hardlopen (klik) en ook nog eens over die nieuwe sportschool (klik) en dat was dus eigenlijk niet zo’n groot succes.

Sinds november zit ik nu bij een dansschool. Een waar je klassiek ballet kunt volgen, hiphop, modern, maar waar ze ook lesjes aanbieden zoals zumba en pilates en essentrics (Ik had ook geen idee wat dat was)

En blij dat ik daar ben! Ik heb nu al een paar lessen hiphop gevolgd, en ondanks dat ik die coole what’s up houding nog niet helemaal beheers heb ik wel immens veel plezier en vliegt dat uur voorbij.
Ook heb ik mijn balletschoentjes weer van onder de kast geplukt en sta zo nu en dan aan de barre pliés te doen, terwijl ik mijn armen lichtjes moet buigen en mijn schouders laag moet houden en mijn rug recht tot je voor je gevoel zo onnatuurlijk staat als het maar kan en de docent dan zegt: ‘Keurig!’

Dit kan ik bijna! ;)

Ja, ik vind dansen misschien wel het leukste wat er is. Ik hou van de klassieke pianomuziekjes, maar ook van de dansjes op Sean Paul (trouwens, die ziet er nu best wel raar uit, hebben jullie zijn nieuwe clipje gezien? Hier), van een nieuwe beweging leren, of het eindelijk goed aanleren van een beweging waarvan je dacht dat je die al lang goed kon.

Dat je daar ook zumbalessen of pilates kunt volgen vind ik al helemaal geweldig, zo heb je een mooie afwisseling tussen dansen en lessen die voor je conditie, houding en spieren zijn.
Ik vind het nu ook oprecht jammer als ik een les niet kan volgen, ivm werk of een andere afspraak.
Oh, en het allerleukste, ik had de hoop al lang opgegeven dat ik ooit nog op spitzen zou kunnen dansen, dat heb ik nog nooit gedaan, maar ik dacht daar ben ik ook al lang te oud voor. Niet dus! Ik mag het altijd proberen. Dus een van de dingen die ik dit jaar wil doen is op spitzen gaan dansen. Al sterven mijn voeten na de eerste keer al af, ik wil het in ieder geval een keer in mijn leven gedaan hebben.

Zitten er hier nog dansliefhebbers?

Liefs!

Leven – Het regent

Wilde eens regenfoto’s proberen te maken: (Wel vanuit binnen natuurlijk, ben niet gek)

Liefs!

Zien – Vivian Maier

Gisteren zag ik bij iemand op haar facebook een link staan naar een artikel van de Daily Mail over Vivian Maier, What the nanny saw.

Het artikel gaat over Vivian Maier (1926-2009), een nannny en schoonmaakster in Chicago in de jaren ’50 en ’60 en die foto’s maakte in haar vrije tijd met een ouderwetse Rolleiflex.
Die foto’s, een paar er van vind je hier onder, vind ik echt supermooi.
Sowieso hou ik van zwart wit foto’s, maar deze foto’s zijn ook nog eens zo eerlijk en puur en hebben ze iets rauws.
Ik kan er uren naar kijken. Ik krijg gelijk zin om zelf met mijn camera op stap te gaan. Maar goed, dat moet dan ook het liefst in Chicago. Of New York. En dan ook terug in de tijd voor die Amerikaanse sfeer.

Nu is er sinds afgelopen november ook een boek, maar dat is nu eventjes uitverkocht bij Amazon (bij Bol hebben ze alleen de Duitse versie leverbaar) maar misschien hebben ze het wel bij de ABC op het Spui.
Ja, of eigenlijk moet ik dit dus gewoon voor mijn verjaardag gaan vragen wellicht. Want dat is immers ook al bijna.

In ieder geval, ik was dus wel onder de indruk van deze mevrouw en haar foto’s en dat wilde ik graag met jullie delen.
In de slideshow (ja, die heb ik nog nooit gehad op mijn blog, voor alles een eerste keer zeg ik maar) zie je haar op een gegeven moment met een camera om haar nek hangen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Man, die foto van die man met die duiven… Zo gaaf.
En voor wie het artikel wilt zien: Klik!

Liefs!

Leven – Nieuw jaar, nieuwe kansen

Het is 2 januari en ik vraag me af hoeveel blogs nu van het stof worden ontdaan door hun schrijvers die zich hebben voorgenomen in het nieuwe jaar weer echt te gaan bloggen.
Ik val hier natuurlijk ook onder, al lag er niet zoveel stof op mijn blog, het was meer zo’n laagje waarvan je schoonmoeder, als ze je thuis op komt zoeken, met een minzaam gezicht over je kast gaat en dan zo kijkt naar haar vinger en dan zo wrijft en opmerkt dat je het zeker te druk hebt om schoon te maken.

Zo erg was het dus niet. Voor de duidelijkheid.

Maar goed, ik ben er dus weer. En het idee is ook om er weer te blijven. Consequenter ook, en wellicht wel meer met een stramien. Op maandag altijd zus en op dinsdag altijd zo. Maar dat moet ik nog even kijken of dat gaat lukken. (Kijk, dit soort dingen had ik dus eigenlijk vorige week moeten bedenken, maar dan ben je te druk met heel ongezond leven want het telt toch niet in die week.) (Of ben ik de enige die zo denkt de laatste week van december?)

Ik deel gelijk een mooi liedje met jullie, deze hoorde ik vorige week op de spotify lijst op mijn werk voorbij komen:

Het is al een ouwetje, maar ik had het liedje nog nooit gehoord, dus bij deze.

Ik moet zeggen, ik heb wel zin in 2012. 2011 was ook eigenlijk wel een topjaar voor mij, gestopt met mijn baan en bezig aan een roman, maar het kan nu alleen maar beter gaan.
Zoals dat het boek afkomt bijvoorbeeld, en nou ja, allerlei leuke andere projecten waar ik nog mee bezig ben en waar jullie snel wat over horen hoop ik!

Dit wens ik voor jullie allemaal!

Liefs!